Sözler var aklımdan çıkmayan
Sesinin sahibi yanımdan eksik olsun istemediğim,
Gözler var düşününce ruhumu ısıtan,
Her aradığımda karşımda olmasını ümit ettiğim.
Sözlerime değer verenler var
Her yazdığımda onları da geleceğe yazdığım,
Yanlışlarımda ikinci şans verenler var, doğruları keşfedebileyim diye,
Beni kendimden korkar olmaktan çıkaran ve güven çoğaltan,
Nefretini kazandıklarım var istemesem de, ona rağmen kuyumu kazmamış,
Yüzüme dürüstçe nefretini haykırmış, bana yoluma gitme şansı tanımış…
Sitem edenlerim var sessizce, sevgisine yanıt vermesem de…
Halden anlayıp beni bana bırakmış…
Bir de sevgime sırt çevirmiş olanlar var,
Aklımdan çıkınca beni yeniden keşfedip geç kaldığını olgunlukla anlamış,
Hatırıma bile gelmeyenler ve de hatırına bile gelmediklerim var,
Ya geçmişimden bir adım geride kalmışlar,
Ya da kimileri geleceğimden bir adım öteye varmışlar,
Hepsinin ortak yanları insan olmaları,
Kalplerinde ne olursa olsun,
Hepsi zihnimde sahibidir bir yerlerin,
Çoğu insan pek bilmez sevgileri toplarsın sevgi biriktirirsin,
Ama nefretleri toplayınca da eninde sonunda kazandığın yine sevgidir…
İşte ben bunun için, yönü bana olan her insanın verdiğini alıp biriktiriyorum,
Nefret de olsa alıyorum, sevgi de olsa alıyorum,
Sonuçta topladığım sevgi ve nefretler kadar büyüyor evrenim,
Evrenim oluyor yüreğim,
Biriktiriyorum bildiğim için varılacak yeri…
Sözleri,
Gözleri,
Nefretleri,
Yanlışları,
Sitemleri,
Protestoları,
Ve şansları topluyorum,
Toplayıp biriktiriyorum,
İşliyorum zihnimde sevgi yapıp yüreğimde saklıyorum…
Her şey o kadar aşikâr ki insanları seviyorsam anlamlıyım,
Anlamlıysam insanları seviyorum…
Bülent SENYÜCEL